Binnen de echtscheidingsprocedure van ouders heb je soms te maken met mensen die elkaar het leven zuur willen maken, maar er zijn natuurlijk ook genoeg gevallen waarin ouders wel willen scheiden maar de strijd tussen beiden niet hoog is opgelopen. Welke mogelijkheden biedt het recht hen?
In de media leest men vaak over zaken waarbij ouders die willen scheiden flinke ruzie hebben en het nergens over eens zijn. Hoe zie jij dat?
‘Dat beeld klopt zeker niet. Het topje van de ijsberg bevindt zich misschien in een stadium van volledige ruzie en onmogelijkheid om met elkaar tot een vergelijk te komen. Echter, een groot deel van de scheidende ouders komt wél gezamenlijk via mediation of via advocaten tot afspraken. Ook daar zie ik veel verschil in. Het gebeurt regelmatig dat ex-geliefden het over veel punten in de afwikkeling van de scheiding oneens zijn, maar bijvoorbeeld over de kinderen wel tot afspraken kunnen komen. Dit komt vaak omdat zij dan echt terugschieten in hun ouderrol en elkaar als gelijkwaardige ouders beschouwen. Als advocate probeer ik altijd te beoordelen of deze houding er is, zodat wij effectiever tot afspraken kunnen komen.’
Wat moeten deze ouders eigenlijk doen in het kader van de echtscheidingsprocedure?
‘Volgens de wet is het in beginsel verplicht om een overeenstemmend ouderschapsplan in te dienen in het kader van de echtscheidingsprocedure. In dit ouderschapsplan maken ouders bepaalde afspraken omtrent de kinderen. Denk bijvoorbeeld aan bij wie het kind zijn hoofdverblijfplaats heeft, afspraken omtrent de zorgregeling en afspraken over de eventuele kinderalimentatie. Voor ouders is het goed om zich ten behoeve van het opstellen van het ouderschapsplan van juridische bijstand van een advocaat te voorzien, zodat eventuele onduidelijkheden (in de toekomst) kunnen worden voorkomen.’
Lees ook: 20 jaar topadvocatuur: Conchita van Rooij deelt haar reis naar succes!
En wat gebeurt er als het hen niet lukt om tot afspraken te komen? Kunnen zij dan niet scheiden?
‘Jawel, zij kunnen dan alsnog scheiden. De wet biedt namelijk de mogelijkheid om – op het moment dat ouders niet in staat zijn een overeenstemmend ouderschapsplan te overleggen – alsnog de echtscheidingsprocedure aanhangig te maken. Partijen moeten dan bijvoorbeeld expliciet aangeven dat het gezien hun situatie niet mogelijk is om het ouderschapsplan te overleggen. De rechter beslist daar vervolgens over.’
Wat doe jij als advocaat vaak als een ouder een ouderschapsplan wenst op te stellen?
‘Als advocaat vraag ik altijd als eerste hoe de situatie nu is en hoe de situatie tot op heden altijd is geweest met betrekking tot de kinderen. Denk daarbij met name aan de vraag hoe de zorg voor de kinderen gedurende het huwelijk tussen de ouders werd verdeeld en hoe deze sinds de relatiebreuk werd verdeeld. Vervolgens ga ik met mijn cliënt in overleg over hoe de cliënt graag wenst dat de zorgverdeling eruitziet na de scheiding en stel ik vragen over onder andere de gewenste hoofdverblijfplaats, communicatie en kinderalimentatie. Ook wijs ik de cliënt op de (juridische) risico’s die aan zijn/haar voorstellen kleven. Tot slot stel ik een concept-ouderschapsplan op, zodat ik dat met de cliënt kan bespreken en wij uiteindelijk een definitief voorstel aan de andere ouder kunnen voorleggen.’
