Mokum Magazine hoofdredacteur Martijn van Stuyvenberg (46) zit dit jaar 25 jaar in het vak. Hij werkte voor de grootste tijdschrifttitels van Nederland en interviewde (inter)nationale wereldsterren als Beyoncé, Eminem, Robbie Williams, Fergie, Janet Jackson, Matthijs van Nieuwkerk en Rihanna. In ‘Off The Record’ vertelt hij de verhalen achter de schermen.
‘Hoe kleiner de ster, hoe groter het ego’. Dat was één van de allereerste lessen die ik meekreeg. Toentertijd vond ik dat een opmerkelijke uitspraak, want ik dacht nou juist dat als je minder bekend bent, je mínder kapsones zou moeten hebben. Na meer dan 25 jaar moet ik deze stelling toch bevestigen en nu roep ik tegenwoordig zelf tegen stagiaires die hun eerste schreden op het journalistieke pad zetten: ‘hoe kleiner de ster, hoe groter het ego!’
Een mooi voorbeeld was mijn ‘interview’ met David Charvet. Om je even op weg te helpen: de van origine Franse acteur begon zijn carrière als fotomodel, maar hij werd wereldwijd bekend door zijn rol in de tv-serie Baywatch. Hij speelde hierin de rol van Matt Brody. Op zekere dag kwam Charvet op het onzalige idee om te gaan zingen. In 1997 bracht hij een album uit en daar stond een nogal kwijleballerige ballad op die als single werd gekozen. De coupletten in het Frans, het refrein in het Engels, kortom: een middelmatig Songfestivalliedje. We kregen de mogelijkheid om Charvet te spreken in Parijs, om direct daarna een optreden bij te wonen. ‘Zullen we met de auto gaan? Anders heb je weer dat gedoe met vliegen en vertragingen en anderhalf uur van tevoren inchecken’, stelde de platenmaatschappij voor.
Na vijf en een half uur kwamen we aan in de Franse hoofdstad. Met ‘we’ bedoel ik: dame en heer van de platenmaatschappij, ik-zei-de-gek en een collega-journaliste van een omroepblad. Laatstgenoemde merkte op dat ze best zenuwachtig was, want ze had nog niet zo heel veel interviews gedaan. Vanwege het drukke interviewschema van Charvet moest ik het interview samen met haar doen. ‘Zullen we gewoon om de beurt een vraag stellen?’, vroeg ik. Ze knikte. ‘Maar mag ik dan beginnen? Ik ga alleen steekwoorden op hem afvuren.’
-> Steekwoorden op iemand afvuren betekent dat de journalist in kwestie een woord zegt waarop de geïnterviewde dan meteen moet reageren.
We kregen één verzoek: er mochten absoluut géén vragen over Baywatch worden gesteld. Charvet zou alleen vragen over zijn album en zijn muzikale carrière beantwoorden. Een kwartier later kwam hij op ons afgelopen en we stelden ons netjes voor. Hij zat nog niet op zijn stoel, of mijn collega-journaliste stak van wal. ‘Well, I’ve got some keywords for you’, begon ze – en ze knalde meteen het eerste steekwoord erin: ‘David Hasselhoff!’ Ik stootte haar meteen aan met mijn elleboog. Voor wie ‘m niet begrijpt: David Hasselhoff was het gezicht van Baywatch! Als door een wesp gestoken stond Charvet op en liep zonder iets te zeggen weg. Zonder ook maar 1 vraag te hebben gesteld was het mij na een autorit van 5 en een half uur ongeveer 15 seconden gegund om in zijn blauw-grijze heldere ogen te kijken. Onze begeleiders van de platenmaatschappij hebben nog hemel en aarde bewogen om hem terug te laten keren, maar Charvet was razend. Als goedmakertje mochten we nog wel blijven voor zijn concert van die avond om daar – als alternatief – verslag van te doen. Je begrijpt: op het moment van aanvang van zijn show reed het nog altijd stomverbaasde Nederlandse gezelschap weer de grens over. Bijna 12 uur in een auto op 1 dag en een ‘interview’ van 15 seconden: dit record is nooit meer verbroken.
En, wat vind je van deze single?
