Jett Rebel: ‘Amsterdam begint wat killer en afstandelijker te voelen’

Hij is een van de meest opvallende en kleurrijke artiesten binnen de Nederlandse muziekwereld met een internationale allure. ‘Als je iets baanbrekends wilt doen, zul je toch een aantal regels en hokjes vaarwel moeten zeggen.’ Was getekend, Jett Rebel.

‘He is one of the best people I’ve ever worked with’, zei Daryl Hall (Hall & Oates, red.) over jullie samenwerking. Is het een kwestie van tijd voordat we Jett Rebel aan het buitenland verliezen?

‘Dat zou zomaar kunnen. Aan de andere kant hecht ik ook veel waarde aan alle dingen – klein of groot – die mij in dit land overkomen. Maar het is natuurlijk heel vleiend en betekenisvol wat Daryl heeft gezegd. De credits van zo’n muzikale held zijn voor mij een bevestiging van alles waarin ik heb geloofd in de afgelopen jaren.’

De afgelopen jaren waren niet bepaald een feestje voor muzikanten.

‘Het was een periode die extra dik heeft onderstreept dat kunst, cultuur en entertainment een heel belangrijke uitlaadklep vormen voor mensen. Tegelijkertijd maakte de regering duidelijk dat ze daar geen moer om gaven. We genereren kennelijk niet genoeg geld voor ze en dus waren we niet zo belangrijk als bijvoorbeeld het voetbal en de Formule 1.’

We laten de cover van je laatste album Pre-Apocalypse Party Playlist even zien bij dit artikel. Wat is het verhaal achter deze albumhoes?

‘Samen met de Amsterdamse fotograaf en mijn ‘broer’ Kay Nambiar heb ik al meerdere bijzondere hoezen gemaakt. Voor de hoes van ‘7’ heb ik bijvoorbeeld naakt voor hem geposeerd. Kay hing boven mij, waarbij het overigens nog niet zo makkelijk was om mijn lul niet in beeld te krijgen! Uiteindelijk heb ik gevraagd of hij ‘m met ducttape wilde wegplakken en dat heeft hij toen ook gedaan, haha. Maar wat er vaak gebeurt, is dat we een shoot doen waarbij we altijd zoeken naar een opvallend beeld dat bij de vibe van het desbetreffende album past.’

Als we op Google Afbeeldingen kijken, zien we de ene na de andere opvallende foto van je. We krijgen daar een gevoel van vrijheid bij, van een jongen die álles durft. Alle foto’s bij elkaar vormen haast de verbeelding van hoe de ultieme Amsterdammer zou moeten zijn…

‘Oh wow, thanks! Ik ben opgegroeid in Baarn, waar ik weliswaar mezelf was maar tóch werd nagefloten en voor ‘homo’ uitgemaakt. Ik heb veel liefde voor dat dorp, maar het ging er daar erg kortzichtig aan toe. Ik was er altijd een outcast. Op mijn zeventiende liep ik van huis weg om in Amsterdam te gaan wonen. Dat voelde echt als een bevrijding. Vanaf dat moment durfde ik me te uiten zoals ik wilde. Mijn hele boodschap is nog steeds dat iedereen het recht heeft om eruit te zien hoe je eruit wilt zien, lief te hebben wie je lief wilt hebben en te geloven waarin je wilt geloven. Mijn voorkomen mag opgevat worden als één grote metafoor voor die boodschap.’

Ben je daar ook trots op?

‘Ik ben er blij mee dat ik het voor elkaar heb gekregen om alle stereotypes van hoe een man zich moet kleden helemaal weg zijn en ik me daar gewoon vrij in durf te voelen. Er zijn weleens artiesten die me complimenteren met mijn kleding en er dan aan toevoegen dat ze dat zelf niet zouden durven. Op de vraag ‘waarom niet?’, antwoorden ze vaak dat bepaalde dingen niet bij hun imago past. Dat vind ik jammer om te horen. Als je iets baanbrekends wilt doen, zul je toch een aantal regels en hokjes vaarwel moeten zeggen.’

Je woont inmiddels ver buiten Amsterdam. Wat betekent de hoofdstad nu voor jou?

‘Zoals gezegd voelde ik me heel erg bevrijd toen ik in Amsterdam kwam wonen. Destijds teerden we op het gevoel van ‘dít is Amsterdam, de plek waar mensen van over de hele wereld naartoe komen om vrij te zijn, waar geen vooroordelen zijn en waar je kan doen wat je wilt zolang je maar lief bent voor elkaar.’ Maar als ik heel eerlijk ben, vind ik dat Amsterdam de laatste jaren wat killer en afstandelijker begint te voelen.’