Douwe Bob betuigt zijn liefde voor Amsterdam op het nieuwe album Born To Win, Born To Lose. En deze onvoorwaardelijke liefde is geheel wederzijds!

Er staan 13 nummers op je nieuwe album Born To Win, Born To Lose. Je bent dus niet bijgelovig?

‘Nu je het zegt… eigenlijk is dat heel on-Amsterdams, inderdaad. Ik ken namelijk geen enkel volk dat bijgeloviger is dan Amsterdammers.’

Je vorige album ging voluit over liefdesverdriet. Hoe staan de (liefdes)zaken er nu voor?

‘De ‘gewone’ zaken gaan – net als bij alle andere artiesten – niet zo heel best. Ik ben heel dankbaar dat ik een aantal goede jaren heb gehad en dat ik een klein beetje heb gespaard. En wat de liefdeszaken betreft: ik hou heel erg veel van een vrouw en zij ook van mij, maar soms gaat het ook een beetje moeilijk.’

Als we de titel Born To Win, Born To Lose op Amsterdam betrekken: waarin zijn wij – afgezien van Ajax – winnaars en waarop levert Amsterdam in?

‘Waar we absoluut de beste in zijn, is het heel scherp en snel van tong zijn. Verbaal kan niemand tegen een Amsterdammer op. En we zijn niet alleen adrem, maar ook heel gevat. Minder goed zijn we in de daad bij het woord voegen. Amsterdammers kunnen bluffers zijn. Ik ken bijvoorbeeld gasten uit andere windstreken van het land die meer van het ‘niet lullen maar poetsen’-principe zijn. En daarnaast kunnen de échte, vaak wat oudere Mokummers de hele dag over van alles en nog wat zeiken. Import-Amsterdammers trouwens ook, maar die moeten gewoon hun bek houden, haha.’

Lees ook: Douwe Bob: ‘Wat is er mis met one-night-stands?’

Met het verrassende nummer Amsterdam verklaar je de liefde aan jouw geboortestad. Is zo’n muzikale ode aan de mooiste stad van de wereld niet ontzettend moeilijk?

‘Het is geen meezinger, maar een heel vrolijk bluegrass nummer waarbij je in eerste instantie misschien denkt dat het over Nashville of Kentucky gaat. Ik heb het nummer samen met Bertolf geschreven met beelden in mijn hoofd van toen ik klein was en hoe ik in deze stad opgroeide. Maar uiteindelijk gaat deze song vooral over thuiskomen waar je vandaan komt. Het heeft dezelfde vibe als een wandeling door Amsterdam. Ik denk dan vaak: mán, wat ben ik gelukkig hier! Wat je hier hebt, heb je nergens anders.’

Welk nummer van je album had een inzending van het Songfestival kunnen zijn?

‘De zevende track: Was It Just Me, een groots en meeslepend nummer over een liefdesbreuk. Misschien is dit zelfs wel het mooiste nummer dat ik ooit heb geschreven. Opnieuw meedoen aan het Songfestival? Ja, dat zou ik zeker willen. Dat was echt één van de meest bijzondere periodes van mijn leven in 2016.’

Je bent grotendeels opgegroeid in De Pijp, maar je bent uiteindelijk uit die wijk vertrokken. Why?

‘Heb je in de afgelopen tijd weleens in mijn oude buurtje gelopen? Dingen veranderen, maar er is niet veel meer over van de herinneringen die ik aan De Pijp heb. Het is niet meer de volksbuurt waar ik vandaan kom. Ik kom er nog steeds weleens en ik snap dat het voor heel veel mensen een prachtige buurt is om te wonen, maar dat geldt niet meer voor mij.’

Douwe Bob zit in een leeftijdsfase om de balans op te maken met 12 snelle levensvragen.

Ben je waar je hoopte te zijn op deze leeftijd?

‘Verder zelfs. Ik ben gelukkig en ik zit goed in mijn vel, ook omdat ik kan doen wat ik het liefste doe.’

Wat was het meest dankbare moment uit je leven?

‘Dan denk ik toch als eerste weer terug aan het Songfestival. Het was heel fijn om die erkenning en vertrouwen te krijgen.’

Wat waardeer jij het meest uit je jeugd?

‘Dat ik van mijn ouders de vrijheid kreeg om Amsterdam te ontdekken. Overigens was dat een heel slecht idee van ze, want ik deed vervolgens alles wat God heeft verboden, haha.’

Ben je geworden wat je vroeger wilde worden?

‘Ja, ik wilde muzikant worden. Het was de dood of de gladiolen, ik had geen Plan B. Gelukkig werden het de gladiolen.’

Wat is de belangrijkste levensles tot nu toe?

‘Loslaten van alles wat je niet kunt vasthouden.’

Wat geeft jou rust?

‘Varen. Het lekkere daaraan is dat niemand bij je kan komen en je je even kunt afzonderen van allerlei verplichtingen. Soms zet ik mijn telefoon twee dagen uit en dan maak ik mijn hoofd leeg op het water. Heerlijk!’

Hoe zou je herinnerd willen worden?

‘Als een aardige gast.’

Wat is het beste advies dat je ooit kreeg?

(lachend) ‘Verslijt ‘m niet alleen met pissen! Die is van mijn vader.’

Met wie zou je het liefst nog een uurtje kletsen?

‘Met de vorig jaar overleden Steven Oprinsen. Kunstenaar, paradijsvogel en mijn allerbeste vriend. Hij had een totaal vrije geest en hij was zo iemand die niet meteen een mening vormde over andere mensen. Steven was een verrijking voor mijn leven en ik mis hem elke dag.’

Als je vandaag niet hoefde te werken, hoe had je dag er dan uitgezien?

‘Dan was ik de hele dag gaan paardrijden op het strand.’

Welke muziek geeft het beste weer wie jij bent?

‘Wild Horse op mijn nieuwe album.’

Wat moet je voor je 30ste hebben bereikt?

‘Ik zou wel heel graag vader willen worden van een klein Amsterdammertje. Ik heb er nu al zin om er een klein klootzak(kinnet)je van te maken. Het petje van Kruimeltje ligt ook al klaar. En als het een jongetje wordt, weet ik al hoe ik ‘m noem: Simon Steven.’

Douwe Bob 

Interview Martijn van Stuyvenberg Foto’s Ilja Meefout