Conchita van Rooij: ‘Ik ben een heel slechte verliezer’

Conchita van Rooij maakte in haar lange carrière als topadvocaat al heel wat bijzondere, merkwaardige en ontroerende zaken mee. In Mokum Magazine blikt ze terug op haar mooiste overwinning, een dossier om nooit te vergeten en de pijnlijkste uitspraak van een rechter.

ACTUELE (CORONA) ZAAK

‘Momenteel heb ik meerdere cliënten bij wie de ex-partner de Corona crisis aangrijpt om zich niet aan de omgangsregeling te houden. Hun motivatie luidt dikwijls dat zij hun voormalige partner ervan betichten dat zij zich niet goed aan de Corona maatregelen houden. Of dit zomaar kan en mag? Nee, de afgesproken regeling moet ook in deze Corona tijd worden aangehouden, tenzij dit echt indruist tegen het belang van de kinderen. Daarnaast merk ik ook dat best veel stellen op dit moment knopen doorhakken. Het aantal aanmeldingen om te gaan scheiden is op dit moment aanzienlijk hoger. Veel mensen houden het thuis klaarblijkelijk niet langer meer met elkaar uit.’

MOOISTE OVERWINNING

‘In 2013 ben ik erin geslaagd om een executieveiling te voorkomen. Een heel gezin dreigde op straat te worden gezet door de bank, omdat de hypotheekschuld te hoog was opgelopen. Ik heb toen een kort geding aangespannen dat breed werd uitgemeten in het nieuws. Deze roemruchte zaak heb ik glansrijk gewonnen en heeft ervoor gezorgd dat banken sindsdien aan een zorgplicht moeten voldoen. Hypotheekverstrekkers moeten meer rekening houden met hun cliënten, zodat situaties niet nóg schrijnender worden.’

DOSSIER OM NOOIT TE VERGETEN

‘Een verstandelijk gehandicapt kind werd opgevoed door haar moeder, die daar minder geschikt voor was dan de vader. Na vele procedures is het gelukt dat het kind uiteindelijk naar haar vader mocht. Eerder was er niet goed gekeken naar de situatie van deze man, die uiteindelijk héél blij was dat hij zijn dochter weer mocht verzorgen. Dat was een ontroerende zaak die mij diep heeft geraakt en waar ik met een fijn gevoel op terugkijk, ook omdat het in het belang van het kind was en zij er heel blij en gelukkig mee was.’

Lees ook: Topadvocaat Conchita van Rooij: ‘Een echtscheiding moet je vieren!’

ONVERGETELIJKE CLIËNT

‘Ik had ooit een keer een cliënt die directeur was van een theater rekwisieten bedrijf. Na afloop van zijn scheiding kwam hij me een bijzonder cadeautje brengen op kantoor. Hij had ergens een toga gevonden die kennelijk ooit eens op het toneel was gedragen door een bekend acteur. Net als bij een namaak Gucci of Prada tas zag ik meteen dat deze toga – waaraan wettelijke eisen zijn gesteld – nep was en bovendien door een vrij forse man was gedragen. Kort gezegd: veel te groot en onbruikbaar, maar wat een sympathiek gebaar!’

PIJNLIJKSTE UITSPRAAK

‘Wat mij betreft zijn de meeste uitspraken van de rechter gelukkig acceptabel. Als advocaat ga ik natuurlijk altijd voor meer dan dat. Maar als er – ondanks mijn inspanningen – toch wordt besloten dat er bijvoorbeeld te veel of te weinig omgang komt, of als de rechter naar mijn oordeel te weinig heeft gekeken naar de door mij betoogde omstandigheden, kan ik zeer teleurgesteld zijn. Natuurlijk moet een rechter altijd van de wetgeving uitgaan, maar daarin heeft hij of zij ook een beleidsvrijheid. Soms staat de rechter er dus anders in dan ik had verwacht of betoogd. Het kan dan ook voorkomen dat er – voor mij – onbegrijpelijke besluiten worden gemaakt. Daarom zeg ik ook altijd tegen al mijn cliënten dat ik geen garanties kan bieden, behalve dat ik voor ze zal vechten als een leeuw. Ik kan er goed ziek van zijn als een uitspraak niet helemaal is wat ik ervan had verwacht. Ik kan heel slecht tegen mijn verlies.’

MAKKELIJKSTE ZAAK

‘In de wetenschap dat je zelfs op de dag van je huwelijk al kan scheiden, kreeg ik een tijdje geleden bezoek van een welgesteld stel dat er na 3 maanden klaar mee was. ‘We zijn nu al ziek van elkaar’, zeiden ze eerlijk – en ze konden daar zelf ook wel om lachen. ‘Er hoeft niks verdeeld te worden, er zijn geen kinderen en de alimentatie mag ook achterwege worden gelaten’, gaven ze aan. Dat was nou een zogeheten kat in het bakkie!’