Tijdens al het heerlijke kijkgenot op televisie gedurende het afgelopen weekend – zoals het verrukkelijke gezang tijdens de begrafenis van Paus Franciscus en de vrolijkheid ’s middags bij de viering van de verjaardag van de Koning in Doetinchem – kreeg ik een oprisping van plezier toen ik mijn lievelingsmuziek hoorde spelen: Normaal.
‘Oerend Hard’, hun internationale tophit, klonk ook de koning vertrouwd in de oren… wat bleek toen de majesteit vrolijk op de maat van deze mondiale oerhit stond mee te wippen.
Ooit, in mijn jonge jaren, had ik deze verrukkelijke band – met een kratje bruisend vocht, ook wel ‘bier’ genoemd – in een ijshal waar ze die avond concerteerden, weten te verleiden om in mijn jeugdmusical De Band mee te spelen. Dat lukte nog ook, wat tot wederzijds plezier leidde, en voor ons tot een grotere kennis van het prachtige repertoire van deze band die in eigen dialect zingt.
Lees ook: Amersfoort en de oorlog
Vooral het adembenemende lied ‘Dun op d’n Mest’, over het meisje dat zwaar had getafeld en flink achter het bier had aangezeten, zich vervolgens met een bandlid had neergevleid in de hooiberg… Enfin, zo is de internationale popsong ‘Dun op d’n Mest’ geboren.
Eén ding is zeker: op mijn volgende verjaardag wil ik de muziek van Normaal op de nieuwste geluidsdrager cadeau krijgen. Ik zorg voor het kratje pils. En dan is het høken geblazen!
