Op de Dappermarkt werd ik enthousiast staande gehouden door een kennis, die Mokum Magazine al jarenlang in haar winkel aanbiedt. ‘Het gaat wel weer lekker met jullie, hè?’, veronderstelde ze. Kennelijk wist zij meer dan ik. ‘Hoe bedoel je?’, informeerde ik. ‘Nou, jullie waren vorig jaar toch twee keer alleen digitaal verschenen?’ Ik knikte. ‘Toen heb ik jullie écht gemist. Maar nu krijg ik ‘m weer elke maand en ik lees ‘m altijd met veel plezier. En jullie hebben ook flink wat abonnees erbij, zag ik?’  
Het compliment deed me goed, maar van de aanname dat ‘het wel weer lekker met ons gaat’ schrok ik een beetje. Maar hoe leg je je situatie in coronatijd uit, zonder ter plekke zeikerig, zielig of armoedig over te komen? Ik besloot om haar toch maar even de werkelijkheid voor te schotelen. ‘Het feit dat Mokum Magazine elke maand uitkomt wil niet zeggen dat het ook weer goed met ons gaat, hoor.’ Ai, dat klonk toch enigszins belerend. Haar gezicht betrok en ze keek me verbaasd aan. ‘Een blad maken kost écht zoveel geld’, vervolgde ik. ‘En met de hoge oplage die wij hebben, heb ik het niet over een paar tientjes, of honderdjes. Elke maand moeten we tienduizenden euro’s aan kosten en vaste lasten goed zien te maken door middel van advertentie inkomsten en abonnementen.’ Ze schrok van dat bedrag. ‘Sodeju, tienduizenden euro’s?’, herhaalde ze. ‘Maar het is toch een gratis blad?’ Nu voelde het alsof ik met de rug tegen de muur stond. ‘Voor jou is het gratis, ja. Maar het maken van een gratis blad kost ook geld. Wij krijgen elke maand een gigantische rekening van de drukkerij, het blad moet worden opgemaakt, we hebben kantoor- en personeelskosten en wat dacht je wat het kost om Mokum Magazine overal te distribueren?’
Ik gooide de emmer maar helemaal leeg door eraan toe te voegen dat de advertentie inkomsten nog altijd elke maand teruglopen, omdat adverteerders geen geld meer hebben om reclame te maken. Veel bedrijven en ondernemers zijn vanwege de lockdown gesloten, waardoor het even geen zin heeft om flink uit te pakken met een vrolijke advertentie of reclamecampagne. ‘Dat heeft als direct gevolg dat het water bij ons inmiddels ook al maandenlang tot aan de lippen staat en dat het blad ook minder pagina’s bevat.’ Ik zag dat het kwartje nu bij haar viel. ‘Oh, dat wist ik helemaal niet, joh. Daar heb ik eerlijk gezegd ook nooit bij stilgestaan. Hè, verdomme, wat klote voor jullie!’ Nu het haar duidelijk was geworden hoe de zaken er bijstaan en dat wij door het sneeuwbaleffect van de coronamaatregelen nog altijd op ons tandvlees lopen, stond haar gezicht op standje vastberaden. ‘Kan ik iets voor jullie doen?’, vroeg ze. Opnieuw probeerde ik het luchtig te houden. ‘Ja, als je de Staatsloterij wint even een flinke donatie overmaken.’ Ze vertelde dat ze gelezen had dat die kans 1 op 49 miljoen is, waarop ik haar ter geruststelling weer meegaf dat de kans dan nét ietsje groter is dat Mokum Magazine in bladvorm blijft bestaan. Namen we toch nog grinnikend afscheid.
Eenmaal thuis hoorde ik aan het einde van de middag een aantal meldingsgeluiden van nieuwe e-mails vanuit mijn MacBook komen. Waaronder twee bevestigingen van Mevrouw Blokland, die na ons gesprek twee jaarabonnementen afgesloten: één voor zichzelf en één cadeauabonnement voor haar moeder in Amstelveen. En de andere e-mails? Dat waren – hoe kan het ook anders – wederom gepeperde rekeningen.
Martijn van Stuyvenberg
Hoofdredacteur Mokum Magazine