Tijdens de ‘intelligente’ lockdownperiode in maart maakte ik een ommetje in de buurt. Ik liep langs twee slonzige meisjes, die op de kade aan de Prinsengracht hun benen boven het water lieten bungelen. Hun gesprek ging over de strenge maatregelen. ‘Blaricum’ was het eerste woord dat me te binnenschoot, toen de dame in een tuinbroek aan het woord was. ‘Ik vind het eigenlijk wel lekkerjjj dat we de stad weerjjj even helemaal voorjjj onszelf hebben. Deze rust maken we waarjjjschijnlijk nooit meerjjj mee!’ Haar vriendin was het daar roerend mee eens.
‘Vanochtend fietste ik langs de Albert Cuyp en daar was echt níemand. Het zonnetje scheen zó mooi over de markt. Ik heb er een onwijs vette foto van gemaakt, hier, kijk…’ Op dat moment had ik de dames het liefst de gracht ingeduwd. Klaarblijkelijk hadden zij er geen seconde over nagedacht hoe desastreus de gevolgen van een lege markt zijn voor al die wanhopige ondernemers.
Een maand later kwam ik in contact met de initiatiefnemers van een inventieve Albert Cuyp-website. Via deze site konden Amsterdammers producten bestellen van de markt, die dezelfde dag gratis werden thuisbezorgd. Op die manier werd iedereen de kans geboden om de barmhartige daad bij het woord te voegen en de koopmannen en -vrouwen te steunen. De website werd flink gepromoot via kranten, tijdschriften en social media, maar uiteindelijk kreeg ik een teleurstellend bericht: het animo was er misschien wel ergens, maar toen het puntje bij het Amsterdamse paaltje kwam, gaf niemand thuis. ‘Waarschijnlijk is het toch teveel gedoe’, zo luidde de conclusie. De websitebouwer klonk aangeslagen en eerlijk gezegd begreep ik er ook niet zoveel van. ‘Dus even samengevat: mijn hele Facebook-tijdlijn staat vol met massaal gelikete en gedeelde foto’s van een bizar rustige markt met meelevende bijschriften hoe erg het allemaal is voor al die standhouders dat het zo rustig is geworden op ‘onze’ Albert Cuyp. En hoe schandalig het was dat er een mondkapjesplicht werd ingevoerd en dat die klote BOA’s vooral hun bek moesten houden. Maar geen hond die dus op zijn vrije dag even naar jullie website of – nog beter – naar de markt gaat om boodschappen te doen?’ Het bleef stil aan de andere kant van de lijn, maar hij beaamde dat het daar uiteindelijk wel op neerkwam. En hij deed er een schepje bovenop: ‘Amsterdammers hebben in de praktijk gewoon schijt aan de Albert Cuyp.’ Op de website valt inmiddels te lezen dat er ‘op dit moment geen bestellingen meer worden aangenomen’. Hopelijk is dit geen voorteken voor de toekomst van de Albert Cuypmarkt.
Martijn van Stuyvenberg
Hoofdredacteur Mokum Magazine
