Hij schreef een ijzersterk script, nam zelf de hoofdrol voor zijn rekening en is binnenkort te zien in de film Suriname. Lees het bijzondere en inspirerende verhaal van Rodney Lam (46), een nieuwkomer aan het filmfirmament!

Leg uit: hoe komt de CEO van het Amsterdamse streetwearlabel Daily Paper aan een hoofdrol in de film Suriname?

‘Op zich is het steeds meer van deze tijd dat ondernemers zich met meerdere zaken bezighouden. Kijk bijvoorbeeld naar Elon Musk van Tesla, of Richard Branson. Van huis uit ben ik geen acteur, maar ik ben altijd een serie-ondernemer geweest. Wat de film Suriname betreft heb ik het script geschreven en was ik betrokken bij het gehele creatieve proces. De film werd tien jaar geleden al in Suriname uitgebracht als gevolg van een uit de hand gelopen project. Dat werd zó’n groot succes, dat we op een gegeven moment een telefoontje van Pathé kregen met de vraag of ze de film ook in Nederland mochten vertonen.’

Dus Suriname is eigenlijk een re-make?

‘Niet helemaal. Het is een re-make / vervolg. Het script heb ik opnieuw geschreven. Als je de eerste hebt gezien, kan het een vervolg zijn. Maar als je ‘m níet hebt gezien, is het een verhaal op zich.’

Is het wel juist dat het de eerste ‘original’ film van Pathé Thuis is?

‘Ja, dat klopt. Pathé heeft deze film medegeproduceerd en zal daarna voor een langere tijd exclusief op Pathé Thuis te zien zijn. Of de verwachtingen hooggespannen zijn? Dat valt op dit moment nog wel mee. Ik ben niet zo’n nerveus type en ik kan alleen maar hopen dat het een groot succes wordt voor iedereen die eraan mee heeft gewerkt. Het maken van de film met zo’n leuk team was al een ervaring die ze me nooit meer afpakken. The experience is part of the journey!’

Je speelt zelf de hoofdrol. Wie is Winston Righter?

‘Hij is een man met een duister verleden. Hij probeert daarmee af te rekenen om zo een veilige omgeving te creëren voor zijn gezin. Eén van de ambities die hij heeft, is om weer gezien te worden als een respectabel iemand. Sterker nog: hij wil president worden. Hij heeft de transitie al gemaakt van crimineel naar zakenman en minister en nu wil hij nóg een stapje verder.’

Lees ook: Géza Weisz: ‘We leven in het paradijs in Amsterdam’

We lazen dat Suriname een belangrijk project is voor de makers, omdat het hier nog steeds moeilijk is voor gekleurd talent om door te breken…

‘Ik had het hier toevallig laatst over met Yootha Wong-Loi-Sing, die de hoofdrol speelde in Hoe Duur Was De Suiker. Zelfs met een Gouden Kalf nominatie op zak is het voor haar nog steeds best moeilijk om in Nederland een rol te krijgen. Ze is naar Amerika vertrokken en wist daar een rol te bemachtigen in de serie Queen Sugar van OWN, het netwerk van Oprah Winfrey. Maar hoe mooi zou het zijn als er ook hier wat meer gekleurd talent zou kunnen doorbreken? Met name scriptschrijvers zouden misschien wat meer vanuit een urban gedachte kunnen werken.’

Denk je dat jouw verhaal anderen inspireert?

‘Dat hoop ik wel, ja. Suriname is één van de eerste ‘inclusive’ movies in Nederland en ik hoop dat er nog vele zullen volgen. Maar wat ik nog belangrijker vindt, is dat we met z’n allen een platform creëren en laten zien dat dit ook een business model is. Dat het Filmfonds inziet dat een project als Suriname net zo succesvol kan zijn als bijvoorbeeld Michiel de Ruyter.’

Hoe inclusief is Amsterdam eigenlijk?

‘Ik heb veel gereisd en gezien en durf best te beweren dat Nederland best gemoedelijk is. Ik snap best dat je – als je de krant leest en social media checkt – denkt dat er hier best veel haat en negativeit is, maar één op één zijn Amsterdammers best wel inclusief. Natuurlijk gaat er ook in deze stad een hoop mis en zijn we er nog lang niet, maar de meeste mensen spreken dezelfde taal. Amsterdam is een stuk verder dan de rest van de wereld.’

Wat zou je doen als je de ‘president’ van deze stad was?

‘Haha, Rodney Halsema zou dan als eerste een ander toerismebeleid verzinnen. Amsterdam is in de binnenstad geen Amsterdam meer. Ik ben met mijn gezin verhuisd van de Kerkstraat naar IJburg omdat we gek werden van het toerisme. Als ik ’s morgens mijn kinderen naar school bracht, liepen we al door de blowende toeristen en dat vond ik geen prettige en veilige omgeving. Ik snap dat Amsterdam het geld nodig heeft, maar het lijkt nu wel alsof de stad is overspoeld door het wietpubliek. Daarnaast vind ik de binnenstad niet echt inclusief. Op de grachtengordel wonen weinig gekleurde mensen. Daar zou ook eens iets aan gedaan moeten worden. Breng wat kleur terug naar het centrum en geef Amsterdam terug aan de Amsterdammers door ervoor te zorgen dat er genoeg woon- en werkruimte is. Last but not least: fietsers mogen zich ook wel wat beter aan de regels houden en dat geldt dus ook voor mezelf. Als ik op de fiets stap, word ik een totaal ander mens.’

Heb jij überhaupt politieke aspiraties?

‘Dat heb ik weleens overwogen, maar ik vind wat ik nu doe veel te leuk. Maar ik zou niet uitsluiten dat ik op een dag de politiek inga.’

Rodney’s Suriname top-5

1 Roopram Roti – Van Woustraat 37
‘De beste roti van Nederland.’

2 Warung Mini Van Wou – Van Woustraat 19
‘Proef hier de saotosoep.’

3 Tropische Winkel Rustem – Albert Cuypstraat 142
‘Elke zaterdag haal ik hier een vers gebakken gevulde bara, óf met bakkeljauw, óf met kip en aardappelen.’

4 New Draver – Tweede Oosterparkstraat 2-4
‘Voor authentiek Surinaams eten.’

5 Kam Yin – Bijlmerplein 525
‘Altijd druk, altijd goed.’

Suriname is vanaf 14 februari te zien bij Pathé.

Interview Martijn van Stuyvenberg Foto Mark Bolk