‘Een girl-next-door imago hoef ik niet perse. Respect verdienen vind ik veel belangrijker’. Hoewel de buitenwereld haar als een wereldster ziet, blijft Caro Emerald bescheiden.

Is er iemand in de wereld – behalve jijzelf – die enig idee heeft hoe het is om Caro Emerald te zijn?

Caro: ‘Nee, ik denk dat alleen internationale artiesten daarover kunnen meepraten. En dan nog wordt het moeilijk om carrières met elkaar te vergelijken. Het voordeel van vrienden en familie is dat ze mij goed kennen en snappen hoe mijn hoofd werkt, maar ook zij reizen natuurlijk niet altijd met me mee. Niemand snapt dus helemaal hoe het is om mij te zijn. Een tijdje heb ik wel de behoefte eraan gehad om te praten met mensen die dat wél bevatten, maar inmiddels heb ik daar een weg in gevonden.’

Overtreft het leven als wereldster al je verwachtingen, of is het puur en alleen hard werken en ’s avonds eenzaam op je hotelkamer hangen?

‘Allereerst voel ik me geen wereldster, want dat is iemand die in elk willekeurig land wordt herkend en dat is bij mij niet het geval. Natuurlijk is het hard werken en soms alleen op m’n hotelkamer hangen, maar eenzaam zou ik dat niet willen noemen. Wild stappen is er alleen niet bij, omdat mijn energie moet worden verdeeld. Ik ga meestal dus – heel volwassen – keurig op tijd naar bed.’

Hoe breng je de energie op om in alle landen waar je doorbreekt en naartoe reist steeds hetzelfde verhaal te moeten verkondigen?

‘Ik vind het juist te gek om naar al die landen toe te gaan. Van nature ben ik niet eens zo’n reislustig persoon, maar ik vind het fantastisch om al die verschillende culturen mee te maken. Vaak word ik warm onthaald en in de watten gelegd. Zo kreeg ik in Ierland een upgrade in een hotel, waarbij ze me een penthouse hadden gegeven met een enorme, volledig gevulde koelkast. En in Polen kreeg ik een prachtige fruitschaal, inclusief chocolade, een fles wijn en een briefje van de manager.’

Lees ook: Caro Emerald: ‘Ik zou nergens anders willen wonen dan in Amsterdam’

Hoe registreer je al die mooie momenten?

‘Vaak wordt gedacht dat mijn leven bestaat uit standaard luxe, maar dat is niet zo en dat hoeft van mij ook helemaal niet. Luxe is een keuze. Ik zou mijn geld kunnen verbrassen aan allerlei onzinnige dingen, maar ik kan het ook verstandig uitgeven. Ik kies voor dat laatste, want dan blijven al die mooie ogenblikken afwisselend en speciaal.’

De titel van één van je albums luidt The Shocking Miss Emerald. Wat is er zo shocking aan jou?

‘Deze titel slaat vooral op de eigengereide manier van werken van mij en mijn producers Jan en David. Wij hebben het gevoel dat we andere keuzes maken dan anderen en alles op de schop nemen. We denken altijd na of er eigenlijk wel een goede reden is om het op een bepaalde manier te doen. Het grootste voorbeeld hiervan is dat we een eigen label zijn begonnen. Dat klinkt misschien niet shocking, maar geloof mij: als je daar geen ervaring mee hebt, is dat best heftig. Met terugwerkende kracht vind ik het behoorlijk shocking dat wij met datzelfde label en met één artiest vervolgens zeven procent van het totale marktaandeel hebben gehad in dat jaar.’   

Niks shocking te ontdekken aan Caroline van der Leeuw?

‘Nee, niet echt. Ik kan best het hart op de tong hebben, maar dat doe ik niet in de media. Ik ben niet op de wereld gezet om elke week in de Privé te staan.’

Trijntje wordt vaak geprezen om haar technische zangcapaciteiten, Ilse DeLange is de girl-next-door en Anouk is de vrouw met wie altijd wel wat aan de hand is. Dit terwijl over jou altijd wordt gezegd dat je zulke goede liedjes maakt. Is dat een compliment?

‘Volgens mij is dat wel het mooiste compliment dat je als zangeres kan krijgen. Goede muziek maken is altijd mijn grootste doel geweest en daarnaast hoop ik toch ook wel dat mensen mij aardig vinden. Ik heb net al geconstateerd dat ik niet iemand ben die op zoek is naar media-aandacht en een girl-next-door imago hoef ik ook niet perse. Respect verdienen vind ik veel belangrijker.’

Welke luxes permitteer je jezelf als je eens een dagje niks hoeft en lekker in je eigen stadje Amsterdam bent?

‘Ik ga wat vaker met de taxi de laatste tijd en ik pak wat vaker de auto als ik ergens naartoe ga waar ik goed kan parkeren. Verder verwen ik mezelf ook regelmatig door schandalig uitgebreid uit eten te gaan. Dat zie ik echt als mijn beloning na hard werken.’

Aan het begin van je carrière spaarde je voor een piano en die heb je inmiddels. Waar zet je nu geld voor opzij?

‘Ik zou graag een huis in Amsterdam willen kopen. Het liefst een mooie, dubbele benedenwoning in de ring om het centrum, maar die heb ik op de een of andere manier nog niet gevonden. Dat is niet zo erg, want ik heb verder geen haast.’

Wat zijn je verdere plannen voor deze zomer?

‘Deze zomer spelen we niet op al te veel festivals, omdat we onze tour voor het najaar aan het voorbereiden zijn. Daarnaast ben ik bezig met het promoten van dit album in het binnen- en buitenland en hangt ook Amerika nog in de lucht. Als daar een grote kans voorbij komt, zal ik daar zeker naartoe gaan. En de rest van de zomer hou ik me rustig, om daarna weer te kunnen knallen!’

Caro Emerald over Amsterdam

‘Ik ben verliefd op Amsterdam. Op straat lopen, tussen de mensen zijn, genieten van de bedrijvigheid om me heen: ik absorbeer mijn stad met volle teugen. Ik kom in de grootste wereldsteden, maar denk bij terugkeer in 020 altijd: wat ben ik toch blij dat ik hier woon!’  

Interview Martijn van Stuyvenberg Foto Koen Hauser